Miło jest stawiać na drużynę, na którą nikt nie stawia, a potem być w triumfującej mniejszości.
Czasem piękniejsze od bramek są udane interwencje bramkarzy i tak właśnie było w czasie meczu Chile – Argentyna, gdzie ci pierwsi po 99 latach zdobyli mistrzostwo Ameryki. To był też triumf mechanizmu nad genialnymi cząstkami, wytrwałości nad pewnością siebie. Wreszcie – wygrała drużyna teoretycznie słabsza, ale w praktyce niesamowicie skoncentrowana. Czujna do końca. To było piękne. Brawo Chile!
